పురాతన కాలంలో, దట్టమైన అటవీ ప్రాంతంలో ఒక పెద్ద, పాడుబడిన చెట్టు ఉండేది. ఆ చెట్టు తొర్రలో జరద్గవము అనే పేరు గల ఒక వృద్ధ గద్ద నివసించేది. జరద్గవము తన వయసు మీరిన కారణంగా కంటి చూపు పూర్తిగా కోల్పోయింది. కళ్ళు సరిగా కనబడక పోవడం వల్ల, అది తన ఆహారాన్ని స్వయంగా సంపాదించుకోలేకపోయింది. అయినప్పటికీ, ఆ అడవిలోని ఇతర జంతువులు జరద్గవం పట్ల ఎంతో జాలి చూపించేవి. రోజు ఆహారం కోసం బయటికి వెళ్ళినప్పుడు, వాటికి లభించిన ఆహారంలో కొంత భాగాన్ని తీసుకొచ్చి, నేరుగా ఆ వృద్ధ గద్ద నోటికి అందించేవి. అలా జంతువుల దయతో జరద్గవము తన జీవితాన్ని గడుపుతూ ఉండేది.
ఒకరోజు, లుబ్ధకుడు అనే పేరు గల ఒక పిల్లి ఆ చెట్టు దగ్గరకు వచ్చింది. లుబ్ధకుడు చాలా తెలివైనది, కానీ దుర్మార్గమైన స్వభావం కలది. ఆకలితో అటూ ఇటూ తిరుగుతూ చెట్టు దగ్గరకు రాగానే, అది జరద్గవమును చూసింది. వెంటనే ఒక దుర్మార్గమైన ఆలోచన దాని మనసులో మెరిసింది. “ఓ గద్ద మామా! నాకు చాలా ఆకలిగా ఉంది, పైగా ఆశ్రయం కూడా లేదు. మీరు నాకు కొద్దిరోజులు ఆశ్రయం ఇస్తారా?” అని ఎంతో వినయంగా అడిగింది.
గద్ద, పిల్లి మాటలు వినగానే అనుమానించింది. “పిల్లులు మాకు సహజ శత్రువులు కదా. నేను నిన్ను ఎలా నమ్మగలను? నువ్వు ఇక్కడ ఉంటే నాకూ, ఇక్కడ నివసించే ఇతర పక్షుల పిల్లలకూ ప్రమాదం” అని జరద్గవము అంది.
అప్పుడు పిల్లి మరింత వినయంగా నటిస్తూ, “నేను ఇక మాంసాన్ని తినను అని ప్రతిజ్ఞ చేశాను, మాంసాహారాన్ని పూర్తిగా త్యజించాను. నేను మంచిగా జీవించాలని, ధర్మబద్ధమైన జీవితాన్ని గడపాలని కోరుకుంటున్నాను. మీరు నాకు గురువులాగా జ్ఞానాన్ని బోధించి, మంచి మార్గంలో నడిపించగలరు. దయచేసి నాకు ఆశ్రయం ఇవ్వండి, నేను మీకు ఎలాంటి హానీ చేయను” అని ఎంతో దీనంగా వేడుకుంది. పిల్లి పలికిన తీయని మాటలకు, దాని వినయానికి వృద్ధ గద్ద కరిగిపోయింది. పిల్లి నిజంగానే తన స్వభావాన్ని మార్చుకుందని నమ్మి, దానిని తన తొర్రలో ఉండటానికి అనుమతించింది.
కొన్ని రోజులు గడిచాయి. ఆ చెట్టు దగ్గర నివసించే చిన్న పక్షుల పిల్లలు ఒక్కొక్కటిగా అదృశ్యం కావడం మొదలుపెట్టాయి. ప్రతిరోజూ ఒకటి లేదా రెండు పిల్లలు మాయమైపోతుండటంతో, పక్షులన్నీ ఆందోళన చెందాయి. వాటి తల్లిదండ్రులు తమ పిల్లల కోసం కలవరపడి అటూ ఇటూ వెతుకుతూ రోదిస్తున్నాయి. గద్ద కూడా ఈ సంఘటనలతో కలత చెందింది. “పిల్లి ఏదో దుర్మార్గం చేస్తోందని నాకు అనుమానంగా ఉంది. దాని కదలికలు అనుమానాస్పదంగా ఉన్నాయి” అని తనలో తాను అనుకుంది. అప్పటి నుండి గద్ద, పిల్లిని రహస్యంగా గమనించడం ప్రారంభించింది.
ఒకరోజు, గద్దకు తెలియకుండానే, లుబ్ధకుడు పక్షుల గూళ్ళలోని పిల్లలను పట్టుకుని తింటూ ఉండగా, కొన్ని పక్షులు చూశాయి. వెంటనే అవి అన్నీ కలిసి పెద్దగా అరుస్తూ, గోల చేస్తూ, ఆ విషయాన్ని గద్దకు తెలియజేశాయి. గద్దకు విషయం తెలియగానే, అది ఆగ్రహంతో ఊగిపోయింది. “నేను ఎంత అమాయకుడిని! ఒక దుర్మార్గుడిని నమ్మి, దానికి ఆశ్రయం ఇచ్చాను. అది నా నమ్మకాన్ని దుర్వినియోగం చేసింది!” అని గ్రహించింది. క్షణం కూడా ఆలస్యం చేయకుండా, తన పూర్తి బలంతో పిల్లిపై దాడి చేసి, అక్కడి నుండి తరిమేసింది.
నీతి: ఎవరైనా తమ స్వభావాన్ని మార్చుకున్నట్లు కనిపించినా, వారిని గుడ్డిగా నమ్మకూడదు. ఎల్లప్పుడూ జాగ్రత్తగా, వివేకంతో వ్యవహరించాలి. శత్రువులకు ఆశ్రయం ఇస్తే, అది మనకు ప్రమాదాన్ని తెస్తుంది. నమ్మకద్రోహులను నమ్మడం వల్ల చివరికి నష్టమే జరుగుతుంది.