ఒక గ్రామంలో హరిదత్తుడు అనే పేరు గల ఒక పేద బ్రాహ్మణుడు ఉండేవాడు. అతనికి ఒక చిన్న పొలం ఉండేది. ఒకరోజు అతను తన పొలంలో ఒక నాగుపాము ఉండే పుట్టను చూశాడు. ఆ పుట్టను చూసిన బ్రాహ్మణుడు, “బహుశా ఇది పొలం దేవుడు లేదా నాగుపాము దేవుడు అయి ఉండవచ్చు” అని భావించాడు.
అతను రోజూ పొలానికి వెళ్లి, ఆ పాము పుట్ట దగ్గర పాలు, పూలు పెట్టి పూజ చేసేవాడు. దానికి బదులుగా పాము ప్రతిరోజు బ్రాహ్మణుడికి ఒక బంగారు నాణెం ఇచ్చేది. అలా బ్రాహ్మణుడు ధనవంతుడు అయ్యాడు.
ఒకరోజు బ్రాహ్మణుడు ఊరికి వెళ్ళవలసి వచ్చింది. అతను తన కొడుకుతో, “నాన్న, నేను ఊరికి వెళ్తున్నాను. నువ్వు ప్రతిరోజూ ఈ పాముకు పాలు పెట్టి పూజ చెయ్యి. అది మనకు బంగారు నాణేలు ఇస్తుంది” అని చెప్పాడు. బ్రాహ్మణుడి కొడుకు రోజూ పాముకు పాలు పెట్టేవాడు.
కొన్ని రోజులకు, బ్రాహ్మణుడి కొడుకు దురాశతో ఆలోచించాడు. “నేనెందుకు రోజూ ఇలా పాము దగ్గరకు వెళ్లి ఒక్కో బంగారు నాణెం తీసుకోవాలి? ఒక్కసారి పుట్టను తవ్వి పామును చంపి, దాని లోపల ఉన్న అన్ని బంగారు నాణేలు తీసుకోవచ్చు కదా?” అని దురాశతో నిర్ణయించుకున్నాడు.
ఒకరోజు అతను పాముకు పాలు పెట్టేందుకు వెళ్ళాడు. పాము పాలు తాగుతున్నప్పుడు, బ్రాహ్మణుడి కొడుకు ఒక పెద్ద కర్రతో పాము తలపై బలంగా కొట్టాడు. పాము తప్పించుకొని బ్రాహ్మణుడి కొడుకును కాటు వేసింది. అతను అక్కడికక్కడే విషం ఎక్కి మరణించాడు.
తర్వాత బ్రాహ్మణుడు తిరిగి వచ్చి జరిగిన విషయం తెలుసుకుని చాలా బాధపడ్డాడు. తన కొడుకు దురాశ వల్ల ప్రాణాలు కోల్పోయాడని గ్రహించాడు. మళ్ళీ పాము దగ్గరకు వెళ్లి క్షమించమని వేడుకున్నాడు.
పాము అప్పుడు, “నీ కొడుకు చేసిన పనికి నేను నిన్ను ఎప్పటికీ క్షమించలేను. నన్ను చంపడానికి ప్రయత్నించిన వాడికి నేను స్నేహితుడిగా ఎలా ఉంటాను? నువ్వు కూడా మోసపూరితమైనవాడివే అని నాకు తెలుసు. నువ్వు రోజూ నాకు పాలు పెట్టినా, నీ కొడుకు చేసిన పనిని నేను మర్చిపోలేను. ఇక నుండి మనం స్నేహితులు కాలేము” అని చెప్పి వెళ్ళిపోయింది.
నీతి: దురాశ దుఃఖానికి చేటు. నమ్మకం దెబ్బతిన్న తర్వాత స్నేహం కొనసాగదు. మోసపూరిత ఆలోచనలు మంచి సంబంధాలను నాశనం చేస్తాయి. శత్రువుతో (లేదా ప్రమాదకరమైన జీవి) జాగ్రత్తగా ఉండాలి, దానిని నమ్మకూడదు.